Po powitaniu dostojnych gości pierwszy przemawia Pan Konsul  Krzysztof Grzelczyk, podkreślając obowiązek odkłamywania ‘kultury’ stanu wojennego i upamiętniania Poległych.

Następnie Jego Ekscelencja, Następca Tronu Burmy, książę Shwebomin Alangapaya, po angielsku, mówi nam jak Jego naród był wycinany przez komunę.

Apel Poległych:  po każdym nazwisku, odpowiadamy „Cześć Jego/Jej Pamięci”,  tekst niżej, potem Cześć i Chwała Bohaterom. Przemówienie Komitetu Obrony Polski, o zbrodniach na narodzie, o zdradzie Solidarności.

Ksiądz Tadeusz prowadzi modlitwę, polecając nas naszemu Ojcu Świętemu, tez i błogosławionemu Jerzemu Popiełuszko, i Najświętszej Maryi Pannie. Odmawiamy Ojcze Nasz i Wieczny Odpoczynek.

Hymn Narodowy, cztery zwrotki, brawa, Kwachu intonuje- raz sierpem raz młotem czerwona hołotę - leci - precz z komuna - to my Polacy - a na drzewach zamiast liści, będą wisieć komuniści-, ale najbardziej powtarzane to - cześć i chwała bohaterom-. Potem podziękowania wszystkim, którzy pomogli w organizacji Upamiętnienia, Patriae Fidelis, Stowarzyszenie Patriotyczne Ogniwo, Militia Regni Poloniae, Kibicom,  Radio Maryja, także i policji, która pilnowała bezpieczeństwa zaproszonych gości. Pożegnania – do Siego Roku!

Krzysztof Jastrzembski, Londyn

 

APEL POLEGLYCH

13 grudnia 1981 r. zastosowano brutalna siłę wobec ludzi. Tłumiono strajki w hutach, stoczniach, kombinatach, zakładach pracy, kopalniach, wprowadzono godzinę policyjną i zakaz zgromadzeń.

Tamta krew przelana, spowodowała, że polskie społeczeństwo zrozumiało jak bardzo jest oszukiwane, jak władza nim pomiata, zrozumiało arogancje tych, którzy nazywają się partia robotnicza, niemającą nic wspólnego z robotnikami, tylko broniącą swoich przywilejów i swojej władzy przyniesionej na obcych bagnetach

Władzy, która niewoliła naród polski. Liczba zabitych nie jest znana, ale dziś złożymy hołd wszystkim, chociaż nie wszystkich nazwiska są znane:

Czekalski Józef, Lat 48

Gzik Ryszard Lat 35.
Trajkowski Andrzej Ciało wyłowiono z Wisły, Lat 32.

Pełka Andrzej Lat 20

Wilk Zbigniew Lat 20
Barchański Emil, Uczeń, nie sprzedał kolegów, Lat 17.

Adamowicz Michał Lat 28

Cielecki Wojciech Zastrzelony przez żołnierza Ludowego Wojska, Lat 19,

Cieślewicz Wojciech, pobity przez ZOMO, Lat 29.
Durda Władysław, zatruty gazami łzawiącymi użytymi do rozpędzania demonstracji w Szczecinie, Milicja odmówiła wezwania pogotowia, lat 28
Gnida Joachim Lat 28.

Grudziński Adam, Zmarł na serce po pobiciu w obozie internowania w Zalężu, lat 38

Jurgielewicz Zdzisław Lat 29.

Kamiński Wacław, zginął trafiony petardą w czasie demonstracji, lat 28

Kołodziejczyk Wanda Lat 59.

Kot Stanisław, po pobiciu przez patrol ZOMO,

Królik Stanisław Lat 39.

Lenartowicz Joanna, Zmarła. po pobiciu w czasie rozpędzania demonstracji, Lat 19.

Lisowski Włodzimierz Lat 67.

Majchrzak Piotr Lat 19.

Majewski Kazimierz, popełnił samobójstwo na skutek gróźb SB, Lat 46

Michalczyk Kazimierz Lat 27.
Radomski Mieczysław Lat 56.
Rokitowski Mieczysław Lat 47.
Sadowski Piotr Lat 32.
Szulecki Adam, Lat 32

Wilkomirski Eugeniusz Lat 52.

Włosik Bogdan, Zamordowany przez funkcjonariusza SB w czasie demonstracji w Nowej Hucie, lat 30

Wozniak Tadeusz Lat 49.

Zdunek Franciszek, Zastrzelony przez sierżanta MO, lat 49

Bleszczynski Zenon, Zmarł po pobiciu w areszcie śledczym, Lat 24.

Drabowska Janina Lat 63.

Grzywna Andrzej, Zmarł po pobiciu pałką po głowie w milicyjnym areszcie, Lat 62.

Kowalski Ryszard, Ciało wyłowiono z rzeki, lat 44.

Larysz Józef. Zmarł po kolejnym przesłuchaniu w KW MO, Lat 41

Lyskawa Bernard, Zmarł na zawał serca uciekając przed ZOMO po demonstracji w Krakowie Lat 56.

Miasko Zdzisław, Zmarł w dniu 3 czerwca 1983 r. po pobiciu na posterunku MO w Nowej Miłosnej, Lat 29

Marzec Jerzy Lat 21.

Podboraczyński Bogusław Lat 21.

Przemyk Grzegorz Lat 19.

Stefański Jacek Lat 25.

Symoniuk Zbigniew Lat 33.

Smagura Ryszard Lat 29.

Wasiluk Henryk, Po zwolnieniu z więzienia popełnił samobójstwo przez samospalenie, lat 28

Wedrowny Jerzy, Zmarł w areszcie śledczym, lat 28

Witkowski Włodzimierz, Lat 31.

Ziołkowski Jan Lat 56.

Bartoszcze Piotr, Ciało znaleziono w studzience polu ze śladami bicia i duszenia, Lat 34

Fras Tadeusz Lat 33

Gebosz Andrzej Lat 31.

Hac Aleksander Lat 44,

Hant Edyta, Uczennica, zginęła od strzału od sierżanta MO na placu zabaw, Lat 8.

Jasiński Krzysztof Lat 25.

Kulka Stanisław Lat 47.

Lawrynowicz Henryk Lat 42.

Lazarski Kazimierz Lat 58.

Błogosławiony Popiełuszko Jerzy, Kapelan „Solidarności”. Bestialsko zamordowany przez funkcjonariuszy MSW, Lat 37.

Romanowski Jarosław Lat 23,

Struski Krzysztof, Zmarł wyrzucony z milicyjnego samochodu, Lat 28.

Sztencel Paweł Lat 19.

Tokarczyk Zbigniew Lat 31.

Walczak Bogusław Lat 57.

Antonowicz Marcin Lat 19.

Bulko Zdzisław Lat 30

Czarny Mikołaj, Wg oficjalnej wersji spadł ze schodów, Lat 56.

Franz Roman Lat 32.

Krawiec Jan Lat 22.

Krzywda Jacek Lat 37.

Kasprowski Dariusz Lat 23.

Martin Lesław, Został zrzucony przez „nieznanych sprawców” z kładki dla pieszych nad ulicą, z wysokości 20m, lat 37

Popławski Piotr, Pop cerkwi prawosławnej. zwłoki znaleziono w lesie koło Zabłudowa, lat 52

Szuster Aleksander Lat 25.

Ślusarski Ryszard, Śmierć nastąpiła w wyniku zmiażdżenia wątroby, nerek i pęknięcia jelit, lat 25

Bednarek Marian Lat 35.

Szkarlat Zbigniew Lat 43.

Luks Grzegorz Lat 19

Strzelecki Jan Lat 69.

Suchowolec Stanisław Proboszcz parafii Najświętszej Marii Panny na Dojlidach. Zamordowany w 1989, lat 31

Zych Sylwester Wikariusz parafii Św. Jakuba. Więzień polityczny. Ciało znalezione na dworcu PKS. Lat 39.


Wasza ofiara życia pozostała niezapomniana, dzięki Wam możemy mówić i myśleć po polsku, uczyć się prawdziwej historii, być dumnymi i wolnymi Polakami. Cześć i chwała bohaterom! 

 
 

Komitet Obrony Polski

 

Szanowni Państwo. Zebraliśmy się tutaj by uczcić poległych w stanie wojennym. Wspomnieć o krzywdach represjonowanych, ale również i dlatego, aby przechować pamięć o tych tragicznych wydarzeniach zapisanych ciemnymi kartami w historii naszego kraju. Pamięć i prawda o Stanie Wojennym jest szczególnie ważna dzisiaj, gdy byli funkcjonariusze reżimu komunistycznego mówią, ze wszystko wtedy odbywało się z kulturą.

Ponad sto osób zabitych i zamordowanych w niewyjaśnionych okolicznościach, dziesięć tysięcy internowanych i aresztowanych to najtragiczniejszy rezultat stanu wojennego i ma wiele wspólnego z kulturą przynoszoną do naszego kraju trzykrotnie w przeciągu ubiegłego stulecia.

13 grudnia 1981 roku sowieci nie musieli wkraczać ponownie, gdyż generał Jaruzelski wiernie wykonując wydawane w Moskwie rozkazy samodzielnie rozprawił się z własnym narodem.  Strzelanie do robotników I wysyłanie wojska do walki z własnymi obywatelami jest zbrodnia popełnianą przez dyktatury. Komuniści, których partia z nazwy była robotnicza w grudniowa noc zdławili robotniczy ruch społeczny, jakim była dziesięciomilionowa wówczas Solidarność. Związek zawodowy wyrosły na krzywdzie ludzi pracy i niezgodzie na niesprawiedliwość był cierniem w oku komunistycznej władzy, która podpisując porozumienia jednocześnie sporządzała listy przeznaczonych do internowania działaczy Solidarności. Do tragicznego bilansu stanu wojennego dodać tez trzeba masową emigrację przymuszonych do opuszczenia kraju, zwolnienia z pracy tysięcy ludzi i wieloletnie zacofanie rozwoju ekonomicznego.

O stanie wojennym pamiętamy i pamięć o stanie wojennym będziemy przechowywać, także, dlatego, aby ludzie nazywający zabójstwa i katowanie bezbronnych w tzw. "ścieżkach zdrowia” kulturalnym zachowaniem, nie mogli zakłamać historii. Prawda tym, kto był wówczas oprawcą, a kto ofiarą. Kto poddał się zaprzaństwu i służył gorliwie za niedostępne ludziom pracy przywileje i kto zachowywał się z godnością, dokonując dobrego wyboru, nie myślał o nagrodzie.