To film o ostatnich latach życia sędziwej kobiety mieszkającej w warunkach urągających wszelkim normom.
Istotnym epizodem są dwa listy, które Pani Danuta otrzymała od pani prezydent Warszawy H. Gronkiewicz-Waltz. Jeden z okazji 67 rocznicy Powstania Warszawskiego „z wyrazami najwyższego szacunku, wdzięczności i uznania za odwagę w obronie stolicy przed hitlerowską nawałą”, a drugi, wkrótce potem - Z NAKAZEM EKSMISJI Z MIESZKANIA, gdzie niemal 90. letnia kobieta mieszkała od dzieciństwa.
Nie pomogły prośby ani odwołania. Los zasłużonej łączniczki został przypieczętowany.
Miasto nieubłaganie egzekwuje swoją politykę „mieszkaniową” sprzedając kamienice bogatym deweloperom, którzy wysiedlają mieszkańców, remontują budynki, albo równają je z ziemią, żeby budować drogie apartamentowce.
W tym wypadku problem „rozwiązał się sam”. Pani Danusia Orłowska zmarła. To jeden z wielu przykładów niechlubnych działań prezydent Warszawy.