sierpień tamtej godziny
splata modlitwy w wieniec
wyrwany z uśmiechu
krwawy strzęp
z trzech pasm
wiary i nadziei
miłości
polski sierpień
splata warkocz modlitwy
w krzyż z rdzawą tabliczką
w milczenie
w róże białe i róże czerwone
…
„nad grobem krzyż”…
„głuchy drwiący śmiech pokoleń”
…
chłopcy i dziewczyny
którzy mogli być nami
którymi mogliśmy być
w kole różańca
róże białe i róże czerwone
w kole różańca
póki żyjemy
w kole różańca
Aleksandra Niemirycz przedstawia się jako tłumaczka słów i snów. Mówi, że od chwili przyjścia na świat w pewien wieczór lutowy, jako podróżniczka w przestrzeni i w czasie, wypełnia swoje przeznaczenie, każdego dnia to błądząc, to znajdując drogę. Ukończyła VIII LO im. Władysława IV, a później polonistykę i filozofię na Uniwersytecie Warszawskim. W przeszłości zajmowała się przekładami literackimi, była także nauczycielką języka polskiego i angielskiego w warszawskich liceach. Obecnie jest tłumaczem konferencyjnym z dwóch języków i doktorantką w Instytucie Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk.