Od czterech lat jest to także okazja przypomnienia, że tragedia smoleńska z 10 kwietnia 2010 roku jest nierozerwalnie związana z ludobójstwem, jakiego dokonali Sowieci w Katyniu w 1940 roku. Tegoroczna uroczystość, jak zawsze odbyła się pod pomnikiem katyńskim w Toronto. Było jednak inaczej, niż w poprzednich latach. Przedstawiciele polonijnych organizacji i kanadyjscy politycy, pragnący oddać hołd poległym nie starali się już zachować politycznej poprawności. W ich wystąpieniach pojawił się inny, stanowczy ton, wynikający z otwarcie agresywnej ostatnio polityki Rosji. Bez ogródek stawiano Putina w jednym szeregu ze Stalinem, dramatycznie zwracając uwagę na zagrożenia, jakie wynikają dla Europy i świata z imperialnych ambicji państwa odradzanego na fundamentach zbrodniczej ideologii, w oparciu o bezwzględne metody NKWD i KGB. Potwór nie zmienił swojej natury i ostatnio ukazuje znowu swoje prawdziwe oblicze.

 

Głos zabierali miedzy innymi Jan Cytowski, przewodniczący Rady Polonii Świata, prezes Kongresu Polonii Kanadyjskiej w Toronto Teresa Berezowski, członkowie kanadyjskiego Parlamentu: Ted Opitz, , (jeden z trzynastu Kanadyjczyków, objetych “sankcjami wizowymi” Putina), Władysław Lizoń, Peggy Nash oraz Cheri DiNovo, której piękne wystąpienie prezentujemy w tłumaczeniu poniżej:

 

“Polska była zwiastunem solidarności, niepodległości i demokracji. To właśnie w niej rozpoczęła się rewolucja przeciwko Związkowi Sowieckiemu. Ani Stalin, ani Putin nie są w stanie złamać polskiego ducha. Każdy z Was jest tego świadectwem. Zbrodnia katyńska, a także Smoleńsk był próbą zlikwidowania przywództwa Polski i złamania ducha niepodległości i demokracji. Przywództwo ma jednak nie jedno oblicze: jest to oblicze wybranych, rozpoznawanych w świecie liderów i oblicze zwykłych ludzi, mężczyzn,  kobiet i dzieci, którzy kontynuują walkę, pielęgnują pamięć, zabiegając o to, by historia się nie powtórzyła i by ofiary zbrodni nie zostały zapomniane. Ich dusze są tutaj z nami. Jest niedziela palmowa, w którą przypominamy sobie drogę, wybraną przez Chrystusa: drogę cierpienia i zdrady, której doświadczył. Zakończeniem drogi wybranej przez Chrystusa jest jednak Zmartwychwstanie. I Zmartwychwstanie jest także przeznaczeniem Polski.”

 

 

 

źródło: